Ōlim (once upon a time) erat in īnsulā Hźrakleiā puer nōmine Daimōn. Daimōn erat fīlius rźgis īnsulae, quī Prōteus appellābātur. Duās sorōrźs habźbat, sed Daimōn erat minimus nātū. Multī puerī in īnsulā cum Daimone lūdźbant (played), sed parvus erat. Ubi amīcī cum Daimone pugnābant, eum saepe superābant.
Ūnō diź, in lītore (shore) Maris Aegaeī, Daimōn amīcīque nautās spectābant dum (while) nāvem parant. Tum nāvis ab īnsulā ad īnsulam Naxon (Naxos) nāvigāvit. Nāvis magna erat, sed priusquam longź nāvigāverat, subitō (suddenly) quattuor serpentźs ingentźs (huge) ź marī in nāvem serpsźrunt, nāvem occupāvźrunt, tum nautās necāvźrunt (killed). Relīquī nautae mīlitźsque in lītore īrātī erant. Ūnus ex eīs clāmāvit: Multōs annōs cum serpentibus circum Hźrakleiam pugnābāmus, sed quō modō (how) superābimus? Ubi ūnam serpentem necāmus, duae serpentźs ź marī serpunt. Post paucōs diźs, plūrźs (more) serpentźs vīsae sunt. Trźs puerōs necāvźrunt dum in aquā prope (near) lītus natant (were swimming). Posterō diź, serpźns sorōrem Daimonis dźvorāvit dum in lītore prope aquam ambulat. Populus perterritus erat.
Rźx Prōteus nūntiōs ad ōrāculum Apollinis in īnsulā Delō (Delos) mīsit. Ōrāculum dīxit: Iūnō serpentźs ad īnsulam Hźrakleiam mīsit quod populus Hźrakleiae amīcus populō Delī est, atque nautae ab īnsulā Hźrakleiā ad īnsulam Delon saepe nāvigant. Iūnō Delon ōdit quod ibi Lātōna źdidit (gave birth to) Apollinem et Diānam, fīlium fīliamque Iovis. Ubi hźrōs fortis et clārus trāns mare ad īnsulam Hźrakleiam volābit, Hźrakleiam līberābit.
In cavernā, tamen, nūlla lūx (light) erat, sed aqua fluźbat (flowed). Mox, multās vōcźs (voices) audīvit (he heard). Vōcźs dīxźrunt: Cavź! (beware) Cavź! Cavź! Cźde! (give up) Cźde! Cźde! Aqua nōn iam fluźbat, atque nāvicula cōnstitit (stopped). Tum vōcźs dīxźrunt: Manź! (stay) Manź! Numquam superābis. Numquam, numquam, numquam!
Daimōn lībāmentum (libation) oleī Neptūnō in aquam źffūdit (poured out), tum Neptūnum ōrāvit (prayed): Pater maris, viam dźmōnstrā. Auxiliō tuō superabō. Subitō, aliquid (something) in aquā prope nāviculam natāvit atque cźpit (seized) partem fūnis nāviculae quī in aquam ceciderat; tum nāviculam lźnte per cavernam trahźbat. Tandem, lūx erat, atque nāvicula ex cavernā vźnit (came). Ante nāviculam, Daimōn delphīnum magnum spectāvit. In tergō (back) līneam albam habźbat. Delphīnus fūnem relīquit, circum nāviculam ter (three times) natāvit ac saluit, tum źvānuit. Daimōn Neptūnō grātiās źgit (gave thanks), tum iterum nāvigāvit.
Posteā, tempestās nāviculam diū ad longinquam (far off) īnsulam źgit. Ventus atque flūctūs (waves) magnī erant. Parva nāvicula in saxīs prope īnsulam frācta est. Īnsula aliźna (strange) erat. Daimōn ad īnsulam nāvit cum ladiō antīquō. Erat dźfessus (exhausted). In terrā firmā dormīvit.
Māne (in the morning), Daimōn fame (by hunger) ź somnō excitātus est. Circum īnsulam ambulāvit. Duōs montźs (mountains) vīdit (he saw), sed cibum nōn invźnit. Miser erat. Subitō, virum vīdit quī sźmi-equus erat. Vir eī dīxit: Chīrōn sum. Centaurus sum. Cibum aquamque petis. Venī (come). Tibi (to you) dźmōnstrābō.
Deinde, servōs vocāvźrunt, sed illī ad hūc nūllum animum habźbant. Posteā, in cavernā, Daimōn satyrīque puerum invźnźrunt quī nōndum rōstrō volucris mōrsus erat. Puer Daimonī dīxit: Pater meus apud illōs servōs est, sed in summō monte--ubi nźmō ascendere potest sine magnā difficultāte--pōtiō (potion) sub saxō est quae servōs sānōs (well) rūrsus (again) facere potest sī mōnstrum prīmō necātum est. Hoc volucris ōlim dīcźbat. Dīcźbat, autem, Nźmō mź necāre potest.
Statim Aigos, Econ, Ameinonque scopulōs ad summum montem ascendźrunt. Ibi pōtiōnem in ollā (pot, jug) sub saxō invźnźrunt, tum eam ad Daimonem portāvźrunt. Daimōn ac satyrī pōtiōnem servīs dedźrunt. Mox illī sānī erant. Magnō cum gaudiō grātiās Daimonī satyrīsque źgźrunt. Tum nāvźs suās dźdūxźrunt. Valźte dīxźrunt; atque ad patriās suās nāvigāvźrunt.
Satyrī Daimōnque suam nāvem solvźrunt; deinde ad īnsulam Serīphon nāvigāvźrunt. Ubi ad hanc īnsulam pervźnźrunt, Herculem in oppidō prope montem invźnźrunt. Erat altus, magnō corpore, lātīs humerīs (shoulders), atque rōbustus. Magnam clāvam ac pellem (skin) leōnis gerźbat. Salvź, Daimōn, Herculźs dīxit. Dź tź audīvī. Quid petis? Chīrōn mź ad tź mīsit, Daimōn respondit. Auxilium tuum rogō. Petō līberātōrem īnsulae Hźrakleiae. Chīrōn magister meus erat atque amīcus bonus est, Herculźs dīxit. Tibi auxilium dabō.
Herculźs Daimonem spectāvit, tum dīxit: Audāx es, sed parvus. Nōndum parātus es suscipere negōtia ac perīcula quae necessāria erunt. Venī mźcum. Tź exercźbō et adiuvābō (help).
Pīrātae in portum īnsulae nāvigāvźrunt. Servōs suōs tantā vī rźmīs cōntendere coźgźrunt ut nāvźs in lītus impellerentur. Hōc factō, pīrātae dź nāvibus dźsiluźrunt, tum, gladiīs strīctīs, ad satyrōs prōcźdźrunt. Satyrī, quī nōnnūllās fundās (slings) arcūsque (and bows) habźbant, pugnāvźrunt arcibus, sagittīs, lapidibusque (stones). Hoc, tamen, satis nōn erat. Ergō, Chīrōn atque satyrī ad duōs montźs sź recźpźrunt.
Pīrātae, post satyrōs currentźs, ūnum ex eīs cźpźrunt atque ab eō postulāvźrunt ut sibi dźmōnstrāret locum aurī. Hoc satyrus prīmō dubitāvit, quod scīvit nūllum aurum in īnsulā esse, sed cum intellegeret cūr pīrātae ad īnsulam vźnissent, eīs exposuit multum aurum in valle inter duōs montźs esse, atque eōs aurum facile invenīre posse. Itaque, satyrō relictō, ad vallem magnā cum celeritāte cucurrźrunt. Aurum diū in valle petīvźrunt, sed frūstrā. Ubi nox vźnit, pīrātae in valle manźbant ut servārent locum ubi putābant aurum esse. Interim, satyrī in summīs montibus manźbant. Cum ibi ventus frīgidus esset, ignźs incendźrunt.
Nocte, Daimōn, Herculźs, atque sociī suī prope Īnsulam Satyrōrum pervźnźrunt. Ignźs in montibus vīdźrunt. Itaque intellźxźrunt satyrōs in montibus esse propter perīculum, nam cognōvźrunt satyrōs nōn solźre in summīs montibus nocte manźre. Exīstimābant pīrātās pervźnisse et fortasse aut in campō inter portūs ac montźs aut in valle esse. Spźrābant omnźs satyrōs tūtōs (safe) esse.
Post īnsulam sub montźs nāvigāvźrunt. Ibi scopulī undique erant. Daimōn, tamen, satyrīque sciźbant ubi sźmitae ā marī ad summōs montźs essent. Ergō Daimōn facem (torch) incendit atque signum satyrīs in summīs montibus dedit. Eī facibus signa reddidźrunt. Daimōn Herculī dźmōnstrāvit eōs per sźmitās tźla armaque ad summōs montźs portāre posse. In parvum lītus sub scopulīs nāvem subdūxźrunt.
